Crisishulp

Crisishulp is een werkvorm binnen Huize Levensruimte waarbij -al dan niet binnen een lopende begeleiding - kortdurende mobiele en/of residentiële hulp geboden worden aan jongeren (en hun gezin) in een crisissituatie of situaties die (dreigen te) escaleren of waarbij de balans tussen draagkracht en draaglast acuut uit evenwicht is.

De-escalatie van de conflictsituatie, veiligheid en rust staan als doelen centraal. Vervolgens wordt gewerkt aan het herstel van de balans tussen draagkracht en draaglast.

Crisishulpverlening heeft als opzet snel in te grijpen, zodat meer ingrijpende hulpverlening vermeden wordt. In die zin moet crisishulpverlening zelf zo min mogelijk ingrijpen in de gezinssituatie. De eerste optie in onze begeleiding is dan ook mobiele crisishulp.

Nieuwe perspectieven

We vertrekken vanuit het geloof dat in een vroeg stadium een korte begeleiding de jongere, het gezin en/of andere hulpverleners nieuwe perspectieven in de opvoeding kan bieden door stress te verlagen en draagkracht van de jongere en het opvoedingsmilieu te verhogen. We initiëren veranderingen door de vraag te verhelderen en het probleem te analyseren. De jongere en het gezin worden ondersteund om het meest storend gedrag te elimineren, verkeerde gewoonten en rituelen te doorbreken, te focussen op wat nog goed loopt. Het netwerk en eventueel (rechtstreeks toegankelijke) hulpverlening wordt ingeschakeld.

Mobiele crisishulp richt zich op de jongere, het gezin en de ruimere omgeving. De begeleiding behelst bijgevolg zowel individuele gesprekken als contextgesprekken. Alle gezinsleden en belangrijke personen uit de omgeving kunnen in deze gesprekken betrokken worden. We nemen immers aan dat crisishulpverlening slechts blijvende effecten heeft indien de factoren die het probleem in stand houden op meerdere niveaus aangepakt worden.

In sommige situaties kunnen enkele gesprekken voor het gezin (en de omgeving) voldoende perspectief bieden om zelf verder te gaan. Crisishulp heeft hierbij het karakter van counseling. Andere situaties vereisen echter daadwerkelijke ondersteuning in de aanpak van de crisissituatie. De crisismedewerker gaat met de jongere, het gezin en de omgeving aan de slag. Een actieplan wordt uitgewerkt. Doelstellingen worden samen met de jongere en het gezin geconcretiseerd en gerichte (crisis)methodieken worden ingezet. In dit actieplan wordt onmiddellijk ook de afronding van de crisishulp voorzien. Crisishulp is immers op het eigen opvoedingsmilieu gericht zodat de afhankelijkheid van het hulpaanbod beperkt blijft. Zodra de nood niet meer acuut is, wordt de hulp stopgezet en wordt er eventueel doorverwezen naar de rechtstreeks toegankelijke hulp.

In een crisissituatie kunnen de interactiepatronen in sterke mate een neerwaartse spiraal vormen waardoor mobiele hulpverlening voor het gezin onvoldoende slagkracht heeft. Het herstel komt onvoldoende op gang, men vindt geen rustpunten en de gezinsleden hebben geen vooruitzicht op nieuwe perspectieven. In deze situaties biedt een kortdurende opvang van de jongere buiten het gezin mogelijks een meerwaarde. We onderbreken de negatieve spiraal waarin de opvoedingssituatie terechtgekomen is en wenden dit aan als rust- en reflectiemoment.